Η δανειοδότηση μεταξύ συνδεδεμένων επιχειρήσεων (αλλοδαπής – ημεδαπής)

Σε περίπτωση δανεισμού μεταξύ συνδεδεμένων επιχειρήσεων (Controlled Foreign Companies – CFC), όπου η μητρική είναι αλλοδαπή και η θυγατρική Ελληνική με μοναδικό μέτοχό της την αλλοδαπή,
κατ’ αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η μητρική αλλοδαπή επιχείρηση δεν εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 66 του Ν. 4172/2013 περί συνδεδεμένων επιχειρήσεων (CFC Tax rules) και ειδικά στην περίπτωση χορήγησης δανείου από την αλλοδαπή στην ημεδαπή, ότι ποσοστό άνω του τριάντα τοις εκατό (30%) του καθαρού εισοδήματος προ φόρων που πραγματοποιεί το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα της αλλοδαπής εμπίπτει σε μία ή περισσότερες από τις κατηγορίες που ορίζονται στην παράγραφο 3 του νόμου, εκ των οποίων άνω του 50% του τζίρου γίνεται μεταξύ των συνδεδεμένων επιχειρήσεων. (τόκοι, μερίσματα, δικαιώματα κλπ.) Στην ουσία δηλαδή θα υπάρξει πρόβλημα εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 66 του Ν. 4172/2013 στην θυγατρική Ελληνική επιχείρηση, αν ποσοστό άνω του 30% του κύκλου εργασιών της μητρικής αλλοδαπής προέρχεται από τόκους, εκ των οποίων το 50% προέρχεται από τόκους που καταβάλει η Ελληνική θυγατρική επιχείρηση.

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Ν. 4172/2013 περί Κ.Φ.Ε. ορίζεται ότι:
«Κάθε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα, οι φορείς γενικής κυβέρνησης ή κάθε φορολογούμενος που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα, αλλά δραστηριοποιείται μέσω μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα, και προβαίνει σε πληρωμές σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 62, καθώς και οι συμβολαιογράφοι για τις συναλλαγές της περίπτωσης στ΄ του άρθρου 62 υποχρεούται σε παρακράτηση φόρου όπως ορίζεται στο άρθρο 64.»

Σύμφωνα με το άρθρο 62 του ιδίου νόμου:
«1. Οι ακόλουθες πληρωμές υπόκειται σε παρακράτηση φόρου:…
β) τόκοι…»

Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 64 του Ν. 4172/2013, ορίζεται ότι:
«1. Οι συντελεστές παρακράτησης φόρου είναι οι εξής:
β) για τόκους δεκαπέντε τοις εκατό (15%)…»

Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 63 του Ν. 4172/2013 περί Κ.Φ.Ε., σχετικά με την απαλλαγή από ορισμένες ενδοομιλικές συναλλαγές, ορίζεται ότι:
«2. Ανεξάρτητα από το άρθρο 61, δεν παρακρατείται φόρος από τόκους και δικαιώματα (royalties) που καταβάλλονται σε νομικό πρόσωπο που αναφέρεται στο Παράρτημα της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ για την καθιέρωση κοινού συστήματος φορολόγησης των τόκων και των δικαιωμάτων που καταβάλλονται μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων διαφορετικών κρατών – μελών, όπως αυτή ισχύει, εφόσον:

α) το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα που εισπράττει κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%), βάσει αξίας ή αριθμού, στο μετοχικό κεφάλαιο ή δικαιώματα ψήφου του φορολογούμενου που προβαίνει στην καταβολή ή ο φορολογούμενος που καταβάλλει, κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει, ή ένα τρίτο νομικό πρόσωπο ή μία νομική οντότητα κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο τόσο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει όσο και του φορολογούμενου που προβαίνει στην καταβολή,
β) το ελάχιστο ποσοστό κατοχής μετοχών ή μεριδίων ή συμμετοχής διακρατείται για τουλάχιστον είκοσι τέσσερις (24) μήνες, και
γ) το νομικό πρόσωπο που εισπράττει:
αα) περιλαμβάνεται στους τύπους που απαριθμούνται στο Παράρτημα Ι Μέρος Α της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ, όπως ισχύει, και
ββ) είναι φορολογικός κάτοικος κράτους – μέλους της Ε.Ε. σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού και δεν θεωρείται φορολογικός κάτοικος τρίτου κράτους εκτός Ε.Ε. κατ’ εφαρμογή όρων σύμβασης αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει συναφθεί με αυτό το τρίτο κράτος, και
γγ) υπόκειται, χωρίς τη δυνατότητα επιλογής ή απαλλαγής, σε έναν από τους φόρους που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι Μέρος Β΄ της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ ή σε οποιοδήποτε άλλο φόρο ενδεχομένως στο μέλλον αντικαταστήσει έναν από τους φόρους αυτούς…

4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται τα έντυπα για την εφαρμογή των προηγούμενων παραγράφων και ρυθμίζονται οι αναγκαίες τεχνικές λεπτομέρειες.»

Τέλος, σύμφωνα με την ΠΟΛ. 1036/17.2.2015 σχετικά με τον καθορισμό εντύπων εφαρμογής, σύμφωνα με το άρθρο 63 του Ν. 4172/2013, αναφορικά με την απαλλαγή παρακράτησης φόρου ενδοομιλικών πληρωμών, ορίζεται ότι:

«Άρθρο 2. Χρόνος υποβολής των εντύπων εφαρμογής
Τα έντυπα εφαρμογής του άρθρου 63 του Ν. 4172/2013 για την απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου στα καταβαλλόμενα ενδοομιλικά μερίσματα (Παράρτημα Α΄), καθώς και στους τόκους και δικαιώματα που καταβάλλονται μεταξύ συνδεδεμένων εταιρειών (Παράρτημα Β΄) συνυποβάλλονται κάθε φορά με τη δήλωση απόδοσης παρακρατούμενου φόρου που ορίζεται από τις διατάξεις της ΠΟΛ.1011/2014 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων (ΦΕΚ 8 Β΄/08.01.2014).»

Ως προς την αναγνώριση της δαπάνης και σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν. 4172/2013, ορίζεται ότι:
«Οι ακόλουθες δαπάνες δεν εκπίπτουν:
α) τόκοι από δάνεια που λαμβάνει η επιχείρηση από τρίτους, εκτός από τα τραπεζικά δάνεια, διατραπεζικά δάνεια, καθώς και τα ομολογιακά δάνεια που εκδίδουν ανώνυμες εταιρείες κατά το μέτρο που υπερβαίνουν τους τόκους που θα προέκυπταν εάν το επιτόκιο ήταν ίσο με το επιτόκιο των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτό αναφέρεται στο στατιστικό δελτίο οικονομικής συγκυρίας της Τράπεζας της Ελλάδος για την πλησιέστερη χρονική περίοδο πριν την ημερομηνία δανεισμού»
 
Το παραπάνω άρθρο αφορά σχετική απάντηση σε τεθείσα ερώτηση στην Επιστημονική Ομάδα της Epsilon Net

Πηγή: e-forologia