ΕΠΙΤΑΓΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: «ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΕΣΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ»

Επιταγή Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Μια ιδέα για τον άμεσο περιορισμό της ανεργίας»

Κωνσταντίνος Ιωαν. Νιφορόπουλος
Ορκωτός Ελεγκτής – Λογιστής

Η ανεργία είναι πια εδώ και καιρό, το σημαντικότερο πρόβλημα που απασχολεί την κοινωνία μας και περισσότερο τους νέους. Ευθύνη όλων μας είναι να προβληματιστούμε πολιτικά και τεχνοκρατικά και να συμβάλουμε με τα μέσα που διαθέτουμε, ώστε το φαινόμενο αυτό να περιοριστεί. Οι αιτίες του προβλήματος είναι βαθιές και άπτονται του όλου πολιτικό-οικονομικού μοντέλου οργάνωσης της Κοινωνίας μας. Με αυτά που αναπτύσσονται κατωτέρω επιχειρούμε από μια τεχνοκρατική σκοπιά και λαμβάνοντας υπόψη το υπάρχον κοινωνικό και πολιτικό status, να δώσουμε μια ιδέα λύσης για τον προσωρινό περιορισμό του φαινομένου.

Η κεντρική Ιδέα βασίζεται την άμεση και διακριτή κατεύθυνση πόρων στην απασχόληση ανέργων.
Σε γενικές γραμμές έχει ως εξής:

1) Η δημιουργία της «ΕΠΙΤΑΓΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», η όποια θα δίνεται από τις επιχειρήσεις ως πληρωμή σε πρώην ανέργους εγγεγραμμένους στους καταλόγους του Ο.Α.Ε.Δ., τους οποίους θα προσλαμβάνουν.

2) Η διαχείριση της «Επιταγής Κοινωνικής Αλληλεγγύης » θα γίνεται από τον Ο.Α.Ε.Δ, με την δημιουργία «ΕΙΔΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ».

3) Η διαδικασία λειτουργίας και χρηματοδότησης θα γίνεται, περίπου ως εξής:
Ποσοστό (π.χ 10%, ανάλογα με το είδος και την κατηγορία των πληρωμών) επί των πληρωμών που διενεργούν οι φορείς του Δημόσιου Τομέα σε προμηθευτές τους, για εξόφληση υποχρεώσεων προς αυτούς, θα δίνεται ως «Επιταγές Κοινωνικής Αλληλεγγύης». Οι «Επιταγές» αυτές που θα λαμβάνουν οι προμηθευτές του Δημοσίου, θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για την πληρωμή πρώην ανέργων που θα προσλαμβάνονται στο μεταξύ από αυτές, με μια ειδικού τύπου σχέση εργασίας. Στην συνεχεία οι « επιταγές » αυτές τις οποίες θα λαμβάνουν από την επιχείρηση ως εξόφληση, οι εργαζόμενοι (ειδικού τύπου), θα τις προσκομίζουν στο « Ειδικό ταμείο » του Ο.Α.Ε.Δ., το οποίο με την σειρά του θα τις εξοφλεί.

Τα χρήματα που θα χρειάζεται το «Ειδικό ταμείο», θα τα λαμβάνει από τους φορείς του Δημοσίου και θα είναι αυτά τα οποία παρακρατήθηκαν από την αρχική πληρωμή στους Προμηθευτές.

Τα ανωτέρω έχουν την έννοια της συμβολής των επιχειρήσεων-προμηθευτών του Δημοσίου στην καταπολέμηση της ανεργίας, κάτι δηλαδή σαν αντισταθμιστικά οφέλη και στην ουσία σημαίνει ότι για ένα μέρος των πληρωμών του Δημοσίου θα υπάρχει υποχρέωση από τις επιχειρήσεις απασχόλησης ανέργων.

Επίσης με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να λειτουργήσουν και οι εξής πόροι:

α) Ποσοστό (π.χ 15% ) των νέων χορηγηθέντων δανείων που θα δίνονται από τις τράπεζες σε επιχειρήσεις στα πλαίσια ενίσχυσης αυτών με τα χρήματα της ανακεφαλαιοδότησης, να δίνονται σε «Επιταγές Κοινωνικής Αλληλεγγύης» και το ποσό του δανείου, που αντιστοιχεί σε αυτές να αποδίδεται στο « Ειδικό ταμείο». Τα ανωτέρω έχουν την έννοια της συμβολής των επιχειρήσεων που λαμβάνουν νέα δάνεια λόγω της ενίσχυσης του Δημοσίου στις Τράπεζες, στην καταπολέμηση της ανεργίας, κάτι δηλαδή σαν αντισταθμιστικά οφέλη, και στην ουσία σημαίνει ότι για ένα μέρος των δανείων θα υπάρχει υποχρέωση από τις δανειοδοτούμενες επιχειρήσεις άμεσης απασχόλησης ανέργων.

β) Μια διαδικασία παρόμοια με την προηγούμενη, θα μπορούσε να γίνει με τις κρατικές επιχορηγήσεις και τα επιδοτούμενα προγράμματα, εφόσον αυτό φυσικά επιτρέπεται από την Νομοθεσία.

γ) Μια εφάπαξ κράτηση και αντίστοιχη απόδοση στο «Ειδικό ταμείο», ως συμβολή επιχειρήσεων και εργαζομένων στην καταπολέμηση της ανεργίας, ως ποσοστό (π.χ 5%) επί μιας μηνιαίας μισθοδοσίας κάθε επιχείρησης, η όποια με την σειρά της θα λάμβανε ««Επιταγές Κοινωνικής Αλληλεγγύης » ισόποσης άξιας. Ενδιαφέρον θα είχε, να δίνεται η δυνατότητα το ύψος του ποσοστού να αποφασίζεται από κοινού με την διοίκηση και τους εργαζόμενους κάθε επιχείρησης.

4) Για την αποδοτικότητα του μέτρου και τον περιορισμό των παρενεργειών πρέπει να ισχύσουν σημαντικοί περιορισμοί, όπως οι κάτωθι:

α) Το ποσοστό των απασχολούμενων με αυτό τον τρόπο να μην ξεπερνά σε ποσοστό ένα όριο (π.χ 10%) του ήδη υπάρχοντος προσωπικού κάθε επιχειρήσεις.

β) Να τίθενται ουσιαστικοί περιορισμοί, στις απολύσεις εργαζομένων των επιχειρήσεων που έχουν ενταχθεί στην διαδικασία αυτή.

γ) Κάθε επιχείρηση που έχει στην κατοχή της «Επιταγές Κοινωνικής Αλληλεγγύης» να χρησιμοποιεί αυτές σε μηνιαία βάση σε ποσοστό τουλάχιστον 1/12 του υπόλοιπου που κατείχε τον προηγούμενο μήνα, ώστε να υπάρχει άμεσος περιορισμός της ανεργίας.

δ) Να δίδεται η δυνατότητα στους Προμηθευτές του Δημοσίου, να μεταβιβάζουν ποσοστό των «Επιταγών Κοινωνικής Αλληλεγγύης», σε δικούς τους προμηθευτές (υπεργολάβους) κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όρους.

ε) Επειδή είναι φανερό ότι η διαδικασία αυτή μπορεί να περιορίσει και τα συνολικότερα εργασιακά δικαιώματα, πρέπει εξ αρχής να είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας και να εκτιμάται η διάρκεια αυτή ανάλογα με την αποτελεσματικότητα της και το μέγεθος της ανεργίας.

στ) Στις προσλήψεις τέτοιου τύπου, πρέπει να αποκλείονται συγγενείς των διοικούντων ή ιδιοκτήτων των επιχειρήσεων, για τον περιορισμό καταστρατηγήσεων.

ζ) Κατά την εξαργύρωση των επιταγών από τους εργαζόμενους στο «Ειδικό ταμείο» να γίνεται μια παρακράτηση (π.χ 15%) η όποια θα αποδίδεται στα ασφαλιστικά ταμεία για την κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των εργαζομένων αυτών.

5) Επιπλέον κίνητρα τα οποία θα μπορούσαν να δοθούν για την συμμετοχή προαναφερόμενη διαδικασία είναι:

α) Μείωση του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων ανάλογη με την χρήση του μέτρου ή επειδή η πλειονότητα των επιχειρήσεων έχει ζημιές, θα μπορούσε να γίνει μείωση φόρων πληρωτέων κάθε μορφής ως ποσοστό (π.χ 10%) επί του συνόλου των ποσών των «Επιταγών Κοινωνικής Αλληλεγγύης » τις οποίες χρησιμοποίησε η επιχείρηση.

β) Έκπτωση επί του ποσού πληρωμής ή επιμήκυνση του χρόνου πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών.

γ) Το εισόδημα που λαμβάνει ο κάθε απασχολούμενος μέσω αυτής της διαδικασίας να είναι αφορολόγητο.

6) Ενδιαφέρον επίσης θα είχε και ο συνδυασμός της ανωτέρω διαδικασίας με την χορήγηση των επιταγών κατάρτισης και πιστοποίησης (training voucher) για ανέργους, από τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ), κυρίως για τους νεοεισερχόμενους στην παραγωγική διαδικασία.

Φυσικά κανείς δεν μπορεί να πει πια, ότι έχει ανακαλύψει τον τροχό ή την Αμερική και η χρησιμότητα της ανωτέρω ιδέας περιορίζεται όχι στην λύση των αιτιών του προβλήματος της ανεργίας, αλλά στην άμεση ανακατανομή πόρων αποκλειστικά και στοχευμένα, προς την κατεύθυνση περιορισμού της ανεργίας χωρίς να επηρεάζεται σημαντικά η ήδη περιορισμένη ρευστότητα των επιχειρήσεων. Η μεγάλη χρησιμότητα της ιδέας, εφόσον μπορεί να υλοποιηθεί, εκτιμούμε ότι είναι η δυνατότητα βελτίωσης ή έστω σταθεροποίησης προσωρινά της κατάστασης της ανεργίας δίδοντας χρόνο τα αποδώσουν τα όποια κυβερνητικά μέτρα, θα ληφθούν για την καταπολέμηση της.

ΠΗΓΗ: TAXHEAVEN